Η Αίγυπτος την οποία ανακαλύπτουμε μέσα από το έργο αυτό είναι η Αίγυπτος της πρώτης περιόδου του αιγυπτιακού πολιτισμού, όταν ο εκάστοτε Φαραώ έβρισκε την αιώνια ανάπαυσή του μέσα σε έναν απέραντο τάφο πυραμιδοειδούς σχήματος. Στους χρόνους εκείνους ου αντιστοιχούν στην αποκαλούμενη Αρχαία και Μέση Αυτοκρατορία (από το 2650 ως το 1750 π.Χ.) η Αίγυπτος έχει τη χρυσή εποχή της και είναι ένα κοινωνικό, καλλιτεχνικό, πολιτισμικό και ηθικό πρότυπο, το οποίο οι διάδοχοι της 12ης και 1ης χιλιετίας θα αναπολούν με νοσταλγία. Οι ιστορικοί της τέχνης θεωρούν την εποχή εκείνη ως μία περίοδο θαυμαστής δημιουργίας. Το εργοτάξιο της βασιλικής πυραμίδας, η εργασία των γραφείων της φαραωνικής κρατικής διοίκησης, οι πολλαπλές δραστηριότητες των εργαστηρίων, η οργάνωση του οικιακού βίου, ο ελεύθερος χρόνος, η σχολή των γραφέων, οι εποχές για τη γεωργία, η απόλαυση του κυνηγιού και του ψαρέματος, όπως επίσης η λογοτεχνική δημιουργία, οι πνευματικές αναζητήσεις και οι θρησκευτικές αντιλήψεις εξιστορούνται στο πόνημα αυτό με αυστηρότητα και με ακρίβεια, που έχουν καταστεί δυνατές χάρις στις πρόσφατες αρχαιολογικές και αιγυπτιολογικές έρευνες. Εμπλουτισμένο με άφθονες μεταφράσεις αιγυπτιακών κειμένων, το βιβλίο αυτό μας παρουσιάζει μια ζωντανή, ανθρώπινη εικόνα της φαραωνικής κοινωνίας του καιρού των πυραμίδων, γεμάτης ιδανικά. Η συγγραφέας έχει προσθέσει ό,τι τα μνημεία δεν μπορούν να πούνε πια, αλλά που η γνώση της χώρα μάς δίνει τη δυνατότητα να φανταστούμε: το ζωντάνεμα του ποταμού, τις μυρωδιές της υπαίθρου, το φως που αλλάζει κάθε ώρα της μέρας στο τοπίο του Νείλου, η παρουσία της διπλανής ερήμου, όλα εκείνα τα στοιχεία της φύσης που συνέτειναν στην εκκόλαψη ενός από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς του αρχαίου κόσμου.